Als de huren inderdaad worden bevroren, dan krijgen wij ons huishoudboekje niet op orde. Wij krijgen dan gewoon minder geld binnen dan we dachten. Huurders en woningzoekenden gaan daar dan helaas echt iets van merken. We moeten dan keuzes gaan maken en kijken welke werkzaamheden we de komende jaren niet meer gaan doen, moeten uitstellen of aanpassen. Het bevriezen van de huur voor 2 jaar heeft namelijk niet alleen gevolgen voor die 2 jaar. Dat werkt door in alle jaren die daarna komen. We hebben het dan niet over honderden euro’s maar over miljoenen.
Een rekenvoorbeeld:
Stel we gaan uit van 6.000 sociale huurwoningen met een gemiddelde huur van € 600 per maand.
-
Per jaar ontvangt de woningcorporatie dan:
€ 600 x 12 maanden x 6.000 woningen = € 43.2000.000
Stel we rekenen met een gemiddelde huurverhoging van 3%.
-
Dan zou de huur na één jaar huur gemiddeld worden:
€ 600 + 3% = € 618 per maand -
Na twee jaar stijging:
€ 618 + 3% = € 636,54 per maand
Maar als de huur 2 jaar wordt bevroren, blijft de huur € 600 per maand.
Wat betekent dat aan gemist geld?
Zonder bevriezing zou de corporatie na 2 jaar:
-
6.000 woningen x € 636,54 x 12 maanden = € 45.830.880 aan huur binnenkrijgen
Met bevriezing blijft het:
-
10.000 woningen x € 600 x 12 maanden = € 43.200.000
Verschil: € 2.630.880 per jaar minder inkomsten. En dat bedrag loopt elk jaar door, want je mist niet alleen geld in die 2 jaar, maar ook in de jaren daarna. Dit loopt in 10 jaar tijd op naar tientallen miljoenen euro’s.